LA PREGHIERA DI SOCRATES

LA PREGHIERA DI SOKRATES
(Dallo dialogo FEDROS di Platone 279 b8 c4)


( Greco antico)

Ώ φίλε Πάν τέ καί άλλοι όσοι τήδε θεοί, δοίητέ, μοί καλώ γενέσθαι τάνδοθεν,
έξωθεν δέ όσα έχω, τοίς εντός είναι μοι φίλια. Πλούσιον δέ νομίζοιμι τόν σοφόν,
Τό δέ χρυσού πλήθος είη μοι όσον μήτε φέρειν μήτε άγειν δύναιτο άλλος ή ό σώφρων.


( Greco moderno)

Αγαπημένε μου Πάνα και εσείς οι άλλοι θεοί τούτου εδώ του τόπου, κάνετε να γίνω ωραίος μέσα μου, και τα εξωτερικά μου αποκτήματα να είναι αγαπημένα,
μέσα σε μιά αρμονία, με τα εσωτερικά. Να θεωρώ ότι πλούσιος είναι ο σοφός.
Και η ποσότητα του πλούτου που θα έχω, να είναι τόση που να μην μπορεί να την φέρει μαζί του και να πορεύεται με αυτήν άλλος, παρά μόνον ο συνετός άνθρωπος.

(Ιtaliano)

O carissimo Pan e voi altre divinità di questa terra, fate diventare bello il mio interno, e le mie esterne ricchezze di essere amati e con armonia, con quelle interne.
E di considerare che ricco è il saggio. E la quantità della ricchezza che avrò,
d’essere tale che non sarà possibile di portarla nessuno con tè e camminare con questa nessun altro, escluso solo l’uomo saggio.



Atene Febbraio 2008




ELEFTHERIOS DIAMANTARAS
Ricercatore – Meditatore
di Storia e di Filosofia