ΕΛΛΗΝΙΚΗ Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
Πρέπει να τονίσω εξ' αρχής, ότι μόνον η Ελληνική γλώσσα από όλες τις ομιλούμενες γλώσσες του πλανήτη μας είναι Εννοιολογική. Διότι διανοούμεθα με γλωσσικά σχήματα και ομιλούμε και γράφουμε με διανοητικά σχήματα, αυτή η σχέση καλείται αμφίδρομη ή και παλίνδρομη.
Είναι εσφαλμένο και αντιεπειστημονικό αυτό που διατυπώνεται κατά κόρον από τους ημιμαθείς, ότι πρώτα διανοούμεθα και κατόπιν ομιλούμε ή γράφουμε, ούτε βέβαια και το αντίστροφο. Και ακόμη ποιό εσφαλμένη είναι η διάχυτη άποψη ότι η Ελληνική γλωσσα είναι "Νοηματική"! Νοηματικά συνενοούνται μόνον τα ζώα. Αναλύοντας Λογικά άρα Επιστημονικά το ως άνω θέμα διαπιστώνουμε ότι, πρόκειται για δύο αξεχώριστες και ταυτόχρονες λογικές ιδιότητες, έτσι όσο εμπλουτίζεται η γλωσσική μας ικανότητα τόσο διευρήνεται ο διανοητικός μας ορίζοντας με τον οποίο διευρήνουμε και εμπλουτίζομε την γλωσσική μας ικανότητα.
Σε αυτήν την νοητική διαδικασία έχομε τρεις φάσεις:
Α) Την φυσική, όπου τα φωνητικά σύμβολα προσλαμβάνοται ως δονήσεις του αέρος από τα αισθητήρια όργανα της ακοής (Προσωκρατικοί-Πλάτων-Αριστοτέλης).
Β) Τηναισθητηριακή, όπου γίνεται η μετατροπή των δονήσεων από τα αισθητήρια όργανα της ακοής σε ηλεκτροχημικές παλμό ωθήσεις, οι οποίες ερεθίζουν τα ειδικά συμπλέγματα των εγκεφαλικών συνάψεων.
Γ) Και την σημαντκή, είναι η φάση όπου οι ερεθισμοί μετατρέπονται σε έννοιες, με την επαναφορά στην μνήμη σχετικών εμπειριών, (η γνώση είναι ανάμνηση Πλάτων).
Η μεταλλακτική λειτουργία του εγκεφάλου και η ικανότητα του να μετατρέπει τα φωνητικά σημεία σε έννοιες, προυποθέτει την μνημονική επαναφορά σχετικών εμπειριών, συνεπώς το άτομο πρέπει να κατέχει πλήρως τον κοινό λεκτικό κώδικα για να είναι σε θέση να ξέρει την σημασόα των λεκτικών συμβόλων και των εννοιώνπου αντιπροσωπεύουν τα λεκτικά σύμβολα. Έτσι το άτομο ονομάζει τα πράγματα που γνωρίζει και κατόπιν τα χρησιμοποιεί με την κοινή του γλώσσα.
" Όταν ονομάσω κάτι μέσα μου, ήδη ελευθερώθηκα από αυτό. Με την γλώσσα του ο άνθρωπος ελευθερώθηκε (Θεοδωρακόπουλος), και συνεχίζει "πίσω από την κακοποίηση της γλώσσας κρύπτονται κακοί σκοποί". Και για ναπροβληματιστούμε ακόμη περισσότερο, ο Χ. Μαλεβίτης γράφει, " Οι δικτάτορες των ιδεών κολακέυουν την μάζα των ημιμαθών, με τις άφθονες απλουστεύσεις που προσφέρουν. Μέσα σε ευκολονόητα καλούπια λύνονται όλα τα προβλήματα του ατόμου και της κοινωνίας".΄
Ολοκληρώνω την εισαγωγή μου όχι με δικά μου λόγια, αλλά μέσα από τις ατραπούς τις ιστορικής μνήμης, που τόσες""φιλότιμες προσπάθειες καταβάλλουν τις τελευταίες δεκαετίες για να την απαλλείψουν"". Αλλά ματαιοπονούν οι ντόποιοι ημιμαθείς κοινώς θολοκουλτουριάρηδες και οι ξένοι ανθέλληνες.
"Δεν αρκεί ένα έθνος να είναι πολιτισμένο, πρέπει κιόλας να είναι πολιτισμένο από τον δικό του πολιτισμό". Ίων δραγούμης.
"Το κύριον έργον της πολιτείας είναι το παιδαγωγικόν". Ιωάννης Συκουτρής.
"Τα όρια του κόσμου μου είναι τα όρια της γλώσσας μου". Witgenstein.
Και τις τρεις αυτές ιερές παρακαταθήκες φρόνισαν με κάθε αρνητικό τρόπο οι γνωστοί μισελληνικοί κύκλοι να τις αφανίσουν, να τις κακοποιήσουν και να τις εξαφανίσουν. Έτσι οδήγησαν σε μία πρωτοφανή λεκτική ένδια και πενία την νεολαία μας, που έχει σοβαρότατο αντίκτυπο στην όλη δομή της κοινωνίας με τα καίρια αλλά και τα παράπλευρα προβλήματα που δημιουργείθηκαν με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίσουν τους πάντες και τα πάντα. Αυτό ήταν και είναι το πρώτο από τα ζητούμενα της ισοπεδοτικής και επάρατης παγκοσμοποιήσεως.
Όλοι οι ειδικοί σήμερα αναγνωρίζουν, ότι η Ελληνική γλώσσα είναι η αρχαιότερη ομιλουμένη τουλάχιστον στην Ευρώπη και η παλαιότερη συγκροτημένη του κόσμου. Και ας αδυνατούμε να καθορίσουμε με ακρίβεια την ηλικία της, είναι βέβαιο, ότι είναι ενυπωσιακά αρχαιότερη από ότι μας διδάσκουν στα σχολεία κάθε βαθμίδας. Δεν τολμά το καθηγητικό κατεστειμένο να παρουσιάσει και να διδάξει την αλήθεια, για λόγους που δεν είναι της παρούσης έρευνας να αναφερθούν.
Οι ανθέλληνες σκευωροί μέχρι πριν λίγες δεκαετίες δίδασκαν, ότι οι Μινωίτες και οι Μυκηναίοι δεν ομιλούσαν Ελληνικά! Όταν ο Άγγλος Αρχιτέκτων Βέντρις πέτυχε το 1952 να αποκρυπτογραφίσει τις πινακίδες με την ονομαζόμενη Γραμμική γραφή Β , (πινακίδες που τις φύλαγαν τα σπλάχνα της Ελληνικής Γης, που πρώτος ανέσυρε ο Έβανς το 1900). Τότε περίτρανα απεδέχθει, ότι όχι μόνο οι Μινωίτες και οι Μυκηναίοι μιλούσαν Ελληνικά, αλλά και ότι ο Όμηρος δικαιωνόταν πανηγυρικά, για ακόμη μία φορά, μετά την δικαίωση του από τον Σλήμαν. Και κάτι πολύ σημαντικό, απεδείχθη ότι Μυκηναϊκή περιέχει Δωρισμούς, γεγονός που αναιρεί την μέχρι τότε επικρατούσα άποψη, την ονομαζομένη Κάθοδος των Δωριέων στον κορμό της Ελλάδος που είχε λάβει χώρα περί το 1200π.χ. Ενώ πρόκειται για την Επανοδο των Ηρακλειδών και όχι της Ινδοευρωπαϊκής παραμυθολογίας. Η πινακίδα του Δισπηλιού που ανέσυρε ο καθηγητής Χουρμουζιάδης με Ελληνική γραφή, όπως και του Δίσκου της Φαιστού, χρονολογήθηκε με ακρίβεια στο 5250 π.χ. είναι η αρχαιότερη γραφή του κόσμου! Του δίσκου της Φαιστού δεν έχει μέχρι σήμερα χρονολογηθεί με ακρίβεια.
Άγει είς φώς τήν αλήθειαν οχρόνος, έλεγαν οι πρόγονοι μας. έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια και συνεχίζουμε να λέμε τον Ουρανό ουρανό, τον Άνεμο άνεμο,τον Ήλιο ήλιο, την Θάλασσα θάλασσα. Χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ομιλία και μάλιστα στις σύνθετες λέξεις Προϊστορικές, Πελασγικές, Κρητομυκηναϊκές και Ομηρικές λέξεις και ας το αγνοούμε !!!
«Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε Ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι 'εξόδευσαν', για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την 'βαπτίσουν' με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη ».Μερικά μόνο παραδείγματα θα πείσουν και τον πλέον κακόβουλο σκεπτικιστή:
CAN=κάνω
CALL=Καλώ
DIFFERENCE= διφορά, διαφορά
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ''θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ''.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα 'τραπέζια' (πάγκους) της αγοράς.
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα 'δία'. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς - διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος. FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ( F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramou r - glamou r, πήρε την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό ' ς' προφέρεται ως 'ρ'. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με (...είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης - πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το 'λάFω'. Το δίγαμμα (F) γίνεται 'αυ' και ' λάF ω' σημαίνει ''θέλω πολύ''.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και ΜΕΔΩ = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε'84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το... menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda).
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο ( ''νέ τρώει, νέ πίνει''), ή (νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ . ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία ( ') προφέρεται ως σ = σερπετό.
SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω (σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ .
Ελπίζω να έγινε κατανοητή η μοναδικότητα και η σπουδαιότητα της Ελληνικής Γλώσσας και τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει μέχρι των ημερών μας για την παγκόσμια διανόηση και έκφραση. Αρκεί να αναφέρω, ότι σε όλα τα μεγάλα Πανεπιστήμια του Κόσμου υπάρχουν ειδικές έδρες ονοματολογίας των νέων ανακαλήψεων, των νέων κατακτήσεων, των νέων εφευρέσεων, των νέων κατασκευών, και των νέων προϊόντων, που απαιτούν νέες λέξεις για να εκφραστούν και να προσδιοριστούν. Όλα αυτά τα νέα τότε μόνον γίνονται κατανητά, όταν κατ' ανάγκην προσδιοριστούν και πάρουν Ελληνικές Νοηματικές Λέξεις ή σε σπάνιες περιπτώσεις μία δήθεν Λατινική λέξη, που και αυτή είναι ένα Ελληνικό αντιδάνειο, δηλαδή μία Ελληνική λέξη που έχει υποστεί Λατινική επεξεργασία (εγώ την αποκαλώ κακοποίηση) και παρουσιάζεται τάχα ως Λατινική...
