ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΛΥΡΑΥΛΟΣ

ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ:
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
www.lyravlos.gr www.korinthia.gr ΛΥΣΙΠΠΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
Τα μέλη
του «ΛύρΑυλου»
Ελένη Δάβου: τραγούδι, απαγγελία.
Μιχάλης Στέφος: τραγούδι, κρουστά, κοχύλια.
Χριστίνα Σιάκη: λύρα, πανδουρίς.
Όλγα Στέφου: λύρα, βάρβιτος, σαντούρι.
Παναγιώτης Στέφος: αρχαία κιθάρα,
λύρα, σύριγξ, κoχύλια, δίαυλος, άσκαυλος.
Τι είναι ο ΛύρΑυλος;
Ο ΛύρΑυλος είναι το Σύνολο Αρχαιοελληνικής Μουσικής
που δημιούργησε ο επί σειρά ετών κορυφαίος μουσικός
της Ε.Λ.Σ., της Κ.Ο.Α. και της Ορχήστρας των Χρωμάτων,
ερευνητής και κατασκευαστής αρχαιοελληνικών οργάνων
Παναγιώτης Στέφος. Το σχήμα έχει αναγνωριστεί τόσο στην
Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για το έργο του, το οποίο έχει
καλλιτεχνική, εκπαιδευτική και ερευνητική διάσταση. Από
το «Μέγαρο Μουσικής Αθηνών» και την «Όπερα της
Βαρσοβίας», από το «Φεστιβάλ Παλαιάς Μουσικής» στην
Στοκχόλμη και την «Corcoran Gallery» στην Ουάσιγκτον
έως την συνεργασία με την «Κρατική Ορχήστρα Αθηνών»
στο πλαίσιο των Πρώτων Ελληνικών Μουσικών Γιορτών,
τις εκδηλώσεις του Υπουργείου Πολιτισμού «Μουσών
Δώρα» στις Βρυξέλες, την συμμετοχή στις εκδηλώσεις της
Ολυμπιάδας και τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα όπως : Boston
University, Sorbonne, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Πανεπιστήμιο
Ιωαννίνων, αλλά και με τις 500 μουσικές παραστάσεις
εκπαιδευτικής κατεύθυνσης με τίτλο «Με όχημα τη μουσική
ταξιδεύουμε στην Αρχαία Ελλάδα» που παρακολούθησαν
χιλιάδες μαθητές από όλη τη χώρα, ο ΛύρΑυλος έχει ταυτιστεί
ως η πιο τεκμηριωμένη προσπάθεια ανάδειξης & προβολής
της πλούσιας Αρχαιοελληνικής Μουσικής Κληρονομιάς.
ΛύρΑυλος
ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
Συναυλία Αρχαιοελληνικής Μουσικής
“Με όχημα τη μουσική ταξιδεύουμε
στην αρχαία και νεότερη Ελλάδα”
Η διαχρονικότητα της ελληνικής μουσικής
απ’ την αρχαιότητα ως τις μέρες μας
Αρχαία Κόρινθος – Ναός Οκταβίας
24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009
9:00 μ.μ.
Ο Νομάρχης
Νικ. Ταγαράς
Ο Πρόεδρος
Απόστολος
Παπαφωτίου
ΛύρΑυλος
ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
1) Πρώτο στάσιμο του Ορέστη. ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
Τραγωδία του Ευριπίδη, 5ος αι.π.Χ.
Πρόκειται για μουσικό κείμενο σωζόμενο
σε θραυσματική μορφή, μια μεταγραφή που
χρονολογείται στο 200 περίπου π.Χ. η οποία διασώζεται
σε πάπυρο. Ο Ευριπίδης, όπως εξάλλου και οι περισσότεροι
ποιητές του αρχαίου δράματος, έγραφε ο ίδιος μουσική για τα
έργα του.
2) Ύμνος στη Νέμεση.
Μεσομήδης, 2ος αιώνας μ.Χ. Ο Μεσομήδης ήταν μουσικός
από τη Κρήτη, επίσημος μάλιστα συνθέτης του αυτοκράτορα
Ανδριανού. Σε μας έχουν φτάσει τέσσερα κιθαρωδικά
έργα του (για φωνή και έγχορδα.) Ο ύμνος αυτός είναι
αφιερωμένος στην κόρη της θεάς Δίκης, τη Νέμεση.
Χαρακτηρίζεται από ζωηρό και αυστηρό ρυθμό που
συμβαδίζει με το περιεχόμενο του ποιητικού κειμένου και
ταιριάζει ιδανικά ως δοξαστική επίκληση σε μια θεά που
προκαλεί δέος και σεβασμό.
3) Κιθαριστικός Νόμος.
Αυτοσχεδιασμός στην κίθαρι: Π. Στεφος
Ως «νόμος» χαρακτηριζόταν μια μουσική σύνθεση υψηλών
απαιτήσεων και αυστηρών προδιαγραφών που έπρεπε
να τηρούνται απαρέγκλιτα. Στην προκειμένη περίπτωση
είναι ένα ειδικό μουσικό κομμάτι που επιβαλλόταν στους
δεξιοτέχνες μουσικούς να ερμηνεύουν στα «Πύθια»,
γνωστούς μουσικούς αγώνες της αρχαιότητας.
4) Πρωτοχριστιανικός ύμνος στην Αγία Τριάδα.
Από τον πάπυρο της Οξυρύγχου του 3ου μ.Χ. αιώνα, σε
αρχαιοελληνική αλφαβητική σημειογραφία.
5) Επιτάφιος του Σεικίλου. (1ος αι. μ.Χ.)
Αν και ανήκει στο είδος των τραγουδιών που
ονομάζονται «σκόλια», τραγούδια
του κρασιού, πρόκειται για
ένα μικρό, περιεκτικό
όμως, σχόλιο
πάνω στην
ευζωία.
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι βρέθηκε
αποτυπωμένο σε κιονίσκο που λειτουργούσε ως ταφική στήλη.
6) Βέλος. Ποίηση: Ανακρέοντας 5ος αιώνας π.Χ.
Στο ύφος της παρακαταλογής. Ο όρος αποδίδεται στον
Αρχίλοχο και σημαίνει απαγγελία με συνοδεία μουσικής.
7) Πρώτος Δελφικός Ύμνος. Αθήναιος 127 π.Χ.
Αφιερωμένος στον θεό Απόλλωνα.
Πρόκειται για έργο που « διδάχτηκε » στους Δελφούς το
127 π.Χ. (ύστερη ελληνιστική περίοδος) και εγγράφηκε σε
εξωτερικό τοίχο του θησαυρού των Αθηναίων. Φυλάσσεται στο
μουσείο των Δελφών.
8) Απόλλων και Μαρσύας. Μουσική: Χ.Σιάκη
9) Για ν’ άρθουν. Ποίηση: Κ. Καβάφης, μουσική: Π. Στέφος
10) Ύμνος στη Μούσα. Μεσομήδης, 2ος αιώνας μ.Χ.
11) Του γάμου. Μουσική: Π. Στέφος
12) Μακεδονικό.*
13) Σμυρναίικο.*
14) Νεκρός Άδωνης. Ποίηση: Βίωνας 2ος αιώνας π.Χ.
15) Παν. Από τον «Αίαντα» του Σοφοκλή. Μουσική: Π. Στέφος.
Τα σωζόμενα μουσικά κείμενα δεν περιλαμβάνουν ένα
σημαντικό κομμάτι της αρχαιοελληνικής μουσικής που είχε
σχέση με τη βακχική λατρεία, μουσική με έντονο διονυσιακό
χαρακτήρα. Σε αυτό το κομμάτι, αφιερωμένο στον τραγοπόδαρο
θεό Πάνα, γίνεται μια προσέγγιση αυτού του ύφους.
* Παραδοσιακά κομμάτια
που διασώζουν ρυθμικά και
μελωδικά στοιχεία από την
αρχαιοελληνική μουσική.
Έρευνα, ενορχηστρωτική
επιμέλεια και κατασκευή
οργάνων από τον Π. Στέφο.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑTO