ΠΕΡΤΙΝΑΞ:  Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ  ΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

ΤΟΥ ΚΥΡΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΝΑΣΣΗ ΣΥΝΟΨΙΣ ΧΡΟΝΙΚΗ, ΑΡΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΚΟΣΜΟΠΟΙΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΚΥΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΒΟΤΑΝΕΙΑΤΟΥ

«Ἐλθὲ Περτίναξ, φιλόφρον ἀδελφέ, καγὼ μυήσω σε ἐν τοῖς Ὑπερτάτοις»!

(Περίεργος καὶ πάνυ ὠφέλιμος ἄμετρος στιχουργία ἀγνώστου λογίου ἐξ Ἀλεξανδρείας, εὑρεθεῖσα ἐν παλαιοπωλείῳ τι μετὰ τινών λοιπῶν χειρογράφων).

«Ἐλθὲ Περτίναξ, φιλόφρον ἀδελφέ, καγὼ μυήσω σε ἐν τοῖς Ὑπερτάτοις»!!!

Ἡ μὲν φιλόϋλος ψυχὴ ταῖς ὕλαις ἐπιχάσκει, καὶ πάντα πραγματεύεται πρὸς τὸ τυχεῖν τοῦ πόθου· σὺ δέ, ψυχὴ βασίλισσα καὶ φιλολογωτάτη, ἀεὶ διψῶσα γνώσεως καὶ λόγου καὶ παιδείας, βίβλοις ἀεὶ προστέτηκας, ἐπεντρυφᾷς τοῖς λόγοις, καὶ γίνεταί σοι τῆς ζωῆς ἅπας ὁ χρόνος λόγος... Compendium chronicum.

Ἔφηβος καταλιπῶν τὰς παρθικὰς ἐπικρατείας ὁ Μιθροβουζάνης, δοῦλος δορυάλωτος ἀρχικῶς, εἴτα προκόψας, κερδίσας τὴν εὔνοιαν τοῦ αὐθέντου του, ἐξαγοράσας ἐν τέλει διὰ τοῦ χρήματος ὅ,τι τοῦ ἐστέρησαν τὰ ὅπλα.

Περιελθῶν εἰς μεγίστην εὐημερίαν, προμηθεύσας οἴνους καὶ δέρματα, τὴν ἐν Ἱππῶνι σταθμεύουσαν λεγεῶνα, νυμφευθεὶς τὴν κόρην γέροντος -δυσπραγοῦντος - συγκλητικοῦ, τώρα εἰς τὴν Ῥώμην, ἀνέρχεται τὴν Cursus Honorum, φέρων πιὰ τὸ ὄνομα Λαίλιος Σπίνθερ Περτίναξ.

Εὔνους ἐφάνη ὁ χριστιανὸς ἐπίσκοπος ἰκανοτάτη ὑπῆρξεν ἡ προσφορὰ τοῦ Περτίνακος εἰς οἶνον φαλερνικόν πρὸς τὴν ἐκκλησίαν του, ἀνεκτικὸς καὶ ὁ συνήθως αὐστηρὸς Πατὴρ τῶν Πατέρων τοῦ ἐν Ῥώμῃ Μεγάλου Μιθραϊκοῦ Θυσιαστηρίου.

Ἐταυροβολίσθη ὁ Περτίναξ, καταστὰς μάλιστα, ὁποία εἰρωνεία, «Πέρσης».

Τώρα πλέει ἡ ἰδιωτικὴ του λιβυρνὶς ἔξωθεν τοῦ Σουνίου. Τελευταία ζωηρὰ ἐπιθυμία ἐγεννήθη ἐντὸς του, ἡ «πόσις τοῦ κυκκεῶνος».

Καὶ νὰτος μετὰ τρεῖς ἡμέρας δεξιώσεων καὶ σπατάλης εἰς τὸ Κλεινόν Ἄστυ, πορεύεται πρὸς τὴν Ἐλευσίνα.

Λόγῳ ἐπιδημίας ἔχασε πέρυσι τὰ Μικρὰ ἐν Ἄγραις Μυστήρια.

Ὁ γέρων Νεστόριος, ὁ Εὐμολπίδης Ἱεροφάντης, τοῦ ἐμήνυσε τότε, ὄτι δὲν δύναται νὰ τὸν μυήσῃ εἰς τὰ Μεγάλα πόσον μᾶλλον εἰς τὰ Ἐποπτικά, τὸν ὑπέρτατον βαθμὸν τῆς Δήμητρος καὶ τῆς Κόρης.

Τώρα ὅμως τὸ πρόβλημα ἤρθη!

Διὰ λακτισμάτων πρὸ δύο μηνῶν ἐξεβλήθη ὁ Νεστόριος ἐκ τοῦ Τελεστηρίου. Νέος ἰσχυρὸς ἀνὴρ ἤρπαξε τὸν πανάρχαιον θρόνον!

Τὸν θρόνον ποὺ ἐσεβάσθησαν ὁ Ἀρχίδαμος, οἱ Βοιωτοί, τόσοι ἐχθροὶ τοῦ δαιμονίου πτολιέθρου.

Τὸν θρόνον αὐτὸν κατέχει πλέον ὁ Καδμίων, ὁ Πατὴρ τῶν Πατέρων τοῦ Μιθραίου τῶν Θεσπιῶν. Μισὸς Βοιωτός, μισὸς Κύπριος.

Αὐτὸς ὁ ἴδιος, ὁ «Ἱεροφάντης» τὶ τιμή!  τοῦ διεμήνυσε διαπρυσίοις λόγοις,

«Ἐλθὲ Περτίναξ φιλόφρον ἀδελφέ, καγὼ μυήσω σε ἐν τοῖς Ὑπερτάτοις»!

Τώρα πομὰς ὤχρας καλύπτει τὰς παρειὰς του, διὰ νὰ καταδειχθῇ ἡ χλωμότης τοῦ ...νηστεύσαντος !

Ἀκόμη καὶ ὁ χριστιανὸς ἐπίσκοπος τῶν Ἀθηνῶν συνεκινήθη, ὅταν τὸν εἶδεν ἀνυπόδητον, πεζῆ πορευόμενον,φέροντα τὸν λευκὸν τρίβωνα τοῦ θιάσου τῶν μυουμένων...

Ἐπορεύετο μετὰ τῶν λοιπῶν προσκυνητῶν, ἄνευ βαλαντίου τὸ χρῆμα εἶχεν ἤδη κατατεθῇ ἐν τῷ ἐν Πειραιεῖ πρακτορείῳ τοῦ Μιθραίου...

Ὕψωσεν ὁ ἐπίσκοπος τὴν χείρα του σκιάζων τοὺς ὀφθαλμοὺς του καθὼς ἡ ἀκολουθία ἐπορεύετο πρὸς δυσμὰς τὴν Ἱερᾶν Ὁδόν.

Ὁ πονηρὸς Περτίναξ ἐσχολίασε.

«Βλέπετε; Ἀκόμη καὶ ὁ ἐπίσκοπος μὲ εὐλογεῖ!».  Ἐμυήθην !

Ὁποία πρόοδος μυητικῶν μεθόδων!

Διὰ πρώτην φορὰν ἐφέτος, ἡ νέα διοίκησις τοῦ Ἐλευσινείου, ἐκάλεσε τοὺς καλυτέρους τῶν ὑποκριτῶν τοῦ Ἄστεος! Προηγουμένως «ἐμυήθησαν  κι᾿ ἐκεῖνοι...».

Τὶ πλοῦτος μηχανῶν καὶ τεχνασμάτων, τὶ μουσικαί! Τὶ στόνοι ἐκ τῶν χασμάτων. Τὶ κατάνυξις! Τὰ Ἐποπτικά! Ὁ Τελεύτιος Βαθμός! Τὶ κομψότης λόγου. Τὶ μυστηριώδεις, ἀκατάληπτοι ἐπωδοί!

Αὐτὸς, ὁ πρώην δοῦλος, μυεῖται μετὰ δεκαεπτὰ ἄλλων! Καὶ ποίων!

Ῥωμαῖοι πατρίκιοι, Ἀθηναῖοι ἐφοπλισταί. Ἰδοῦ καὶ ὁ Διονυσιόδωρος ὁ προμηθευτὴς τῶν Λεγεώνων τῆς Ἀνατολῆς! Ὁποία σύμπτωσις! Ἰδοῦ καὶ ὁ σκυτοτόμος Κλεόπας ἐξ Ἀλεξανδρείας, αἱ φῆμαι τὸν θέλουν καὶ χριστιανόν!

Ἰδοῦ καὶ ὁ Φιλιππικός, ὁ σιτέμπορος τῆς Νέας Ῥώμης, τῆς Κωνσταντίνου Πόλεως, γόνος σιτεμπόρων, κατηραμένων διὰ τοῦ αἵματος Σωπάτρου τοῦ Ἀπαμιέως.

Όλοι εκλήθησαν εκεί και έπιον τον κυκκεώνα !

Όλοι εμυήθησαν εως τα εποπτικά !

Όλοι έλαβον τον Τελεύτιον Βαθμόν !

    ΄Ολοι «είδον» !

Όλοι «ενίκησαν» τον θάνατον !

Όλοι απήλθον προς τον ... θάνατον !

Άξιο επισημάνσεως είναι η αποκάλυψη που κάνει αυτό το τυχαία ευρεθέν έγγραφο, ότι ο χριστιανός επίσκοπος των Αθηνών είχε θέσει υπό τον έλεγχό του την τέλεση και την εκμετάλλευση των δήθεν Ελευσινίων Μυστηρίων της εποχής του, με αποκλειστικό σκοπό τον ευτελισμό τους  αλλά και την είσπραξη των τριάκοντα αργυρίων από την τέλεσή τους. Ως και εισπρακτικό παράρτημα είχε δημιουργήσει στον λιμένα του Πειραιώς, για την διευκόλυνση των νεόπλουτων, βαρβάρων και αμαθών της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας οι οποίοι περνούσαν από τον λιμένα των Αθηνών, προπλήρωναν για να είναι υποψήφιοι στον κατάλογο της πρώτης μυήσεως η οποία θα ετελείτο .  

Οποία βεβήλωση, κακοποίηση, πτώση, εκπεσμός, ευτελισμός και άθλια χρήση των ιερών και οσίων Μυστηρίων του λαμπρού γένους των Ελλήνων, εις το όνομα των πρακτόρων της νέας θρησκείας του στυγνού και απόλυτου δογματισμού και της δήθεν αγάπης …